Katte-eienaars is meer bekommerd oor die oormatige "gesels" van hul troeteldiere as hul stilte. Die oënskynlike domheid van die troeteldier is egter kommerwekkend, veral as dit by katjies kom. As die dier op 'n sagte ouderdom is, sal dit moeilik wees om uit te vind of die stilte 'n teken van siekte of onttrekking is.
Stil van geboorte af
Hoeveel katte, soveel karakters - miskien het u net die eienaar geword van 'n besonder stilswyende katjie. As die baba goed eet, goed speel, is daar geen vreemdheid in sy gedrag nie - die kans dat hy eenvoudig nie graag met behulp van sy stem wil kommunikeer nie, is baie groot. Miskien sal die katjie mettertyd meer gesellig word en met 'n harde miaau aan homself begin herinner. Daar is ook 'stom' katte wat nooit stem gee nie. As die gesondheid van die dier terselfdertyd nie betwyfel word nie, kan die eienaars dit net verdra.
Sommige katrasse is veral stil - byvoorbeeld flegmatiese Persiërs, kortpootjies. Baie verteenwoordigers van die Scottish Fold-ras, sowel as Maine Coons, is stilswyend.
As 'n katjie op straat opgetel word, is hy miskien eenvoudig bang om te stem en probeer hy nie te veel aandag trek nie. As die nuwe eienaars sagmoedig en geduldig is, sal die baba hulle binnekort begin vertrou.
Dit is dikwels moontlik om op te let hoe katte hul mond in stilte oopmaak - daar word geglo dat hierdie diere in staat is om met mekaar in die ultrasoniese omgewing te kommunikeer en so geluide te maak dat mense nie kan sien nie. Die katjie, wat gewoond is om op hierdie manier met sy moeder te kommunikeer, probeer met mense 'praat' totdat hy besef dat dit nie gehoor word nie.
As u nog steeds bekommerd is oor die gedrag van 'n tjoepstil troeteldier, moet u dit hoor - dowe katte kan luidkeels, dikwels onvanpas, of glad nie geluide maak nie.
Het die katjie sy stem verloor?
Let op die toestand daarvan as die dier skielik ophou miaau. Stemverlies kan 'n teken van laringitis wees - in hierdie geval raak die katjie lusteloos, verloor hy die aptyt en kan hy begin hoes. Dikwels lê siek diere lank met hul nekke uitgestrek. As u in die keel van u troeteldier kyk, kan sere of rooiheid op die slymvliese van die mond en farinks opgemerk word.
Veeartse klassifiseer laringitis as primêr en sekondêr. Primêre laringitis kom voor as gevolg van hipotermie as die dier lank in die koue deurgebring het of koue water gedrink het. Sekondêre laringitis is die gevolg van 'n ernstiger siekte, wat rhinotracheitis, kalsivirose of selfs hondsdolheid kan wees. Daarom, as 'n katjie tekens van laringitis toon, moet u dit dadelik aan u veearts wys of 'n dokter tuis skakel.
Soms vind 'n skielike stemverlies plaas as gevolg van die feit dat 'n vreemde liggaam in die katjie se keel vassit - 'n visbeen, 'n naald, 'n deel van 'n speelding. In hierdie geval vloei die dier dikwels, hoes, speeksel uit die mond. U moet nie die vasgesteekte voorwerp op u eie probeer verwyder nie - katjies het 'n baie smal keelholte, die gevaar bestaan dat u 'n skerp voorwerp verder stoot en die dier se keel verder beseer. Vra noodhulp by u veearts, hy sal die vreemde liggaam met minder verlies verwyder.
